سلام بر ماه رجب،
ماه پیوند بندگان با معبود مهربان،
ماه بارش باران مهر و محبت الهی،
ماه رسیدن به سر منزل مقصود،
و ماه اُنس شب زنده دارانِ همیشه بیدار با محبوب و معبود بی همتا.
سلام بر بهار مناجات و بندگی. سلام بر نجوای شبانه اهالی رجب. سلام بر شب های رجب که پذیرای زاهدان است و سلام بر روزهایش که میزبان عاشقان وصال الهی است و سلام بر لحظه لحظه رجب که شاهد ذکرِ ذاکران است.
ماه رجب، از ماه های بزرگی است که طلوع سه امام معصوم، امام علی(ع)، امام محمد باقر (ع) و امام جواد(ع)، را در آن شاهدیم و شروع بزرگ ترین جنبش تاریخ بشری، یعنی برانگیخته شدن پیام آور مهر و محبت، محمد مصطفی(ص) برای هدایت و سعادت انسان ها، در آن اتفاق افتاده است.
پنجمین ستاره آسمان امامت و ولایت در روز جمعه اول ماه رجب سال 57 هجری قمری در مدینه به دنیا آمد. نامش را محمد گذاشتند؛ هم نام پیامبر خدا (ص) که ده ها سال پیش او را بدین نام خوانده و لقبش را «باقر» گذاشته بود.
امروز ولادت اوست؛ او که نور چشم آسمان و زمین است و یگانه ی دانش و دین. او که پیامبر خاتم(ص) سلامش گفت و عظمت علمش را ستود. او که شکافنده ی ناشناخته های علم الهی است. او که فلسفه های شرق و غرب در مقابلش زانوی ادب بر زمین خواهند زد و حکمت و عرفان از حضورش کسب معرفت خواهند کرد.
او وارث علوم الهی است. وارث متانت پیامبر(ص)، وارث شجاعت مولا(ع)، وارث نجابت زهرا(س)، وارث سخاوت حسن(ع)، وارث صداقت حسین(ع)، و وارث عبادت سجاد(ع). ای پنجمین طلوع! آمدنت هوای ثانیه ها را معطر کرده است و حضور آسمانی ات، بهاری است مادام در تقویم روی میز. وقتی آمدی، تاریکی کوله بارش را جمع کرد تا روشنای اندیشه ات تمام کوچه های زمین را روشن کند.
ای تو از تبار زلالی و پاکی، ای بزرگ مرد افلاکی، آمدنت خجسته و مبارک باد.
التماس دعا
- ۹۵/۰۱/۲۱